afuir1 (s.xii2)

Browse the Dictionary

    Loading...

Search Results

Your search results will appear here.

afuir1 (s.xii2)

  FEW:  auffugere 25,872b Gdf:  afuir 1,154c GdfC: TL: afüir 1,203 DEAF:  afuir  DMF:  affuir  TLF: OED: MED: DMLBS:  affugere 1 50c / aufugere  160b
affuir  

v.a.

1to flee from, shun
( s.xiiiex; MS: 1307-15 )  Sachez vus pur voir granz (=vices) sunt e mout font a hair e a checun prodomme a fuir (var. (Bd: c.1300) afuir)  95.6 (var.)

v.n.

1 to flee, seek refuge
( s.xii2; MS: c.1200 ) soies mes guaranz ut salvum me facias, ci cum fait asylus cels qui la afuient  320.XXX.114

v.refl.

1to flee, seek refuge
( s.xiii1/4; MS: s.xiii2/4 ) Loins del chemin e del passage Une sainte feme abitoit, Qui abit de nonain portoit, E por mener plus aspre vie S'estoit ileuques afuie Hors dou peuple de la sité  20
( s.xii3/4; MS: s.xiv2 )  En mon chastel m’en sui par bosoing fui (var. (C: s.xiiim) afuiaffui)  3617 (var.)
enfuir#1  fuir#1 
This is an AND1 entry © MHRA 1977-1992: reproduced with permission. Digitisation funded by the Arts and Humanities Research Council of the United Kingdom.
afuir_1