1to destroy, crush:
(
s.xii1;
MS: 1155-60
)
il tendrat sa saiete desque il seient atriblet
(Latin: donec conterantur)
99.LVII.7
1
battered, subjected to physical pain:
(
s.xii1;
MS: 1155-60
)
Pur ceo que je toi, atriblé sunt li mien os en mien rujement tute jurn
(Latin: Quia tacui, attrita sunt ossa mea, in rugitu meo tota die)
50.XXXI.3
2emotiondishearted, crushed:
(
s.xii1;
MS: 1155-60
)
quer atriblé e humilié
(Latin: cor contritum et humiliatum) , Deus, ne despirras
90.L.18
(
c.1136-65;
MS: c.1200
)
Anceis est queor d’ome atriblé Ke esauciet ne eslevé, E ainz k’il seit glorifié, Le covent estre humilié
(Latin: Antequam conteratur, exaltatur cor hominis)
10757
(
s.xii3/4;
MS: s.xiiim
)
Quer atriblé Deu ne despit
853
This is an AND2 Phase 1 (A-E) entry © 2000-2006 The Anglo-Norman Dictionary. On-line entry partially revised after the print version of AND2 went to press (2007-03-22) The printed edition of AND2 A-E is published by
Taylor & Francis for the
MHRA, sole owners of the print-media publication rights. All other rights reserved. Digitisation funded by the
Arts and Humanities Research Council of the United Kingdom.